Kinderen van India
Blijf op de hoogte en volg Kim
02 Oktober 2012 | India, Pondicherry
Ieder kind is uniek, ieder kind heeft zijn eigen verhaal. Er zijn hier op 't project veel kinderen met een eigen bijzonder verhaal. Om een beeld te schetsen zal ik kort 2 verhalen vertellen.
M. kind van India.
M. is een bijzonder kind, soms lijkt hij een beetje in zijn eigen wereld te zitten. M. is vaak vorlijk, hij lacht en maakt een vliegertje van een bald en een stokje en rent dan dolbij rond. M. plukt graag bloemetjes voor andere mensen en komt deze dan stralend bregen. Afgelopen week was holiday, iedereen mag naar huis, maar M. niet. M. heeft geen familie en bekenden waar hij naar toe kan. Het is niet bekend wie zijn familie is. Ondanks dat is M. bijna altijd vrolijk.
P. kind van India.
P. is de jongste van de groep, hij lacht vaak en houdt er van om mensen te knuffelen. P. is erg druk en wil mensen soms niet meer loslaten wanneer ze hem een handje geven. P. is na zijn geboorte achtergelaten door zijn ouders met allerlei verwondingen. Hierdoor heeft hij eens in de zoveel tijd medicatie nodig, wanneer hij deze medicatie niet zou krijgen, zou hij dood gaan. Er is een familie die P. in de vakanties opvangt en zijn medicijnen betaalt. P. denkt dat dit zijn echte ouders zijn.
Dit zijn de verhalen van M. en P. twee van de 150 jongens op dit project.
Avonturen van India.
India het land waar het onmogelijke, mogelijk lijkt te worden. In vogelvlucht een beschrijving van onze avonturen tot nu toe.
- Wij hebben op onze tijdelijke kamer (vanwege holiday) 2 huisdieren: Sally en Franky. Wij zijn niet erg blij met Sally en Franky. We hebben op ze gejaagd met een vliegenmepper. ('t zijn salamanders)
- Het kopen en dragen van een sari: Dit is een heel avontuur, want je hebt allerlei verschillende onderdelen nodig, waarvan de helft eerst nog in elkaar genaaid moet worden. We werden helemaal opgemeten en vervolgens was het shirt nog veel te klein. Daarnaast moet deze sari ook nog eens op een ingewikkelde manier om je heen gedraaid worden. We moeten nog veel oefenen om als een echte indiaase vrouw in een sari te kunnen lopen.
- Naar Chennai naar een project waar kinderen met een crimineel verleden opgevangen worden. Hier waren twee andere Nederlandse vrijwilligers. Het was leuk om elkaar te ontmoeten en ervaringen te kunnen delen.
- Verjaardagsfeestje in India. Overdag lekker de stad in om onszelf te verwennen met hamburgers (die uiteindelijk toch niet zo lekker waren als in NL). 's Middags pannekoeken bakken voor de jongens en 'savonds een heuse supriseparty. Als verrassing waren de 2 Nederlandse vrijwilligers naar Pondicherry gekomen. We hebben lekker een biertje gedronken en een heerlijke feestmaaltijd gehad.
- Naar de Indiaase film: Hier klimmen mensen op elkaar om een kaartje voor de film te bemachtigen, wij konden onze ogen bijna niet geloven. Tijdens de film beginnen mensen regelmatig te gillen en te klappen tijdens de film. De film duurde maar liefst 3 uur, tot ongeveer 1uur 'snachts. Wat een ervaring!
- Therapeutische dans voor de jongens: Op zondag is er voor de jongens vrij dansen op muziek om hun emoties los te kunnen laten. De jongens gaan helemaal uit hun dak en bewegen ritmisch met hun hele lichaam, echt een heel andere manier van dansen dan in Nederland, maar heel mooi. Wij hebben ook meegedaan (wel pas de 2de keer, eerst even afkijken) Bijzonder om te zien dat de jongens die normaal zo verlegen zijn in eens heel uitbundig staan te dansen.
- Op stap in een regenbui: als het hier regent, dan regent het niet zomaar. Dan ben je doorweekt tot op het bot en staan er overal mega modderplassen. Vrij snel naar de regenbui is het echter gewoon weer warm.
- Reizen met een tempo: Een tempo is een riksja voor meerdere mensen, hier reizen de locals meestal mee. Er kunnen ongeveer 15 mensen in een riksja (het staat bijna nog krapper dan de Veolia trein in de spits). Dat is even wat anders dan in Nederland, maar wel heel leuk en goedkoop (0.14 eurocent)
Heel leuk om nog steeds om van iedereen zo'n leuke reacties en berichtjes te mogen ontvangen. Ik heb niet altijd tijd om op alles te reageren, maar ik vind het erg leuk om te lezen (en te weten, wie er dus mijn blog leest:))
Veel Liefs,
Kim
Ps. Voor de mensen die het willen weten mijn adres hier is:
Kim Martens
c/o Fr. Rector
Don Bosco Boys Home
P.B. 26, 91-Kamaraj Salai
Thattanchavady
Puducherry-605009
M. kind van India.
M. is een bijzonder kind, soms lijkt hij een beetje in zijn eigen wereld te zitten. M. is vaak vorlijk, hij lacht en maakt een vliegertje van een bald en een stokje en rent dan dolbij rond. M. plukt graag bloemetjes voor andere mensen en komt deze dan stralend bregen. Afgelopen week was holiday, iedereen mag naar huis, maar M. niet. M. heeft geen familie en bekenden waar hij naar toe kan. Het is niet bekend wie zijn familie is. Ondanks dat is M. bijna altijd vrolijk.
P. kind van India.
P. is de jongste van de groep, hij lacht vaak en houdt er van om mensen te knuffelen. P. is erg druk en wil mensen soms niet meer loslaten wanneer ze hem een handje geven. P. is na zijn geboorte achtergelaten door zijn ouders met allerlei verwondingen. Hierdoor heeft hij eens in de zoveel tijd medicatie nodig, wanneer hij deze medicatie niet zou krijgen, zou hij dood gaan. Er is een familie die P. in de vakanties opvangt en zijn medicijnen betaalt. P. denkt dat dit zijn echte ouders zijn.
Dit zijn de verhalen van M. en P. twee van de 150 jongens op dit project.
Avonturen van India.
India het land waar het onmogelijke, mogelijk lijkt te worden. In vogelvlucht een beschrijving van onze avonturen tot nu toe.
- Wij hebben op onze tijdelijke kamer (vanwege holiday) 2 huisdieren: Sally en Franky. Wij zijn niet erg blij met Sally en Franky. We hebben op ze gejaagd met een vliegenmepper. ('t zijn salamanders)
- Het kopen en dragen van een sari: Dit is een heel avontuur, want je hebt allerlei verschillende onderdelen nodig, waarvan de helft eerst nog in elkaar genaaid moet worden. We werden helemaal opgemeten en vervolgens was het shirt nog veel te klein. Daarnaast moet deze sari ook nog eens op een ingewikkelde manier om je heen gedraaid worden. We moeten nog veel oefenen om als een echte indiaase vrouw in een sari te kunnen lopen.
- Naar Chennai naar een project waar kinderen met een crimineel verleden opgevangen worden. Hier waren twee andere Nederlandse vrijwilligers. Het was leuk om elkaar te ontmoeten en ervaringen te kunnen delen.
- Verjaardagsfeestje in India. Overdag lekker de stad in om onszelf te verwennen met hamburgers (die uiteindelijk toch niet zo lekker waren als in NL). 's Middags pannekoeken bakken voor de jongens en 'savonds een heuse supriseparty. Als verrassing waren de 2 Nederlandse vrijwilligers naar Pondicherry gekomen. We hebben lekker een biertje gedronken en een heerlijke feestmaaltijd gehad.
- Naar de Indiaase film: Hier klimmen mensen op elkaar om een kaartje voor de film te bemachtigen, wij konden onze ogen bijna niet geloven. Tijdens de film beginnen mensen regelmatig te gillen en te klappen tijdens de film. De film duurde maar liefst 3 uur, tot ongeveer 1uur 'snachts. Wat een ervaring!
- Therapeutische dans voor de jongens: Op zondag is er voor de jongens vrij dansen op muziek om hun emoties los te kunnen laten. De jongens gaan helemaal uit hun dak en bewegen ritmisch met hun hele lichaam, echt een heel andere manier van dansen dan in Nederland, maar heel mooi. Wij hebben ook meegedaan (wel pas de 2de keer, eerst even afkijken) Bijzonder om te zien dat de jongens die normaal zo verlegen zijn in eens heel uitbundig staan te dansen.
- Op stap in een regenbui: als het hier regent, dan regent het niet zomaar. Dan ben je doorweekt tot op het bot en staan er overal mega modderplassen. Vrij snel naar de regenbui is het echter gewoon weer warm.
- Reizen met een tempo: Een tempo is een riksja voor meerdere mensen, hier reizen de locals meestal mee. Er kunnen ongeveer 15 mensen in een riksja (het staat bijna nog krapper dan de Veolia trein in de spits). Dat is even wat anders dan in Nederland, maar wel heel leuk en goedkoop (0.14 eurocent)
Heel leuk om nog steeds om van iedereen zo'n leuke reacties en berichtjes te mogen ontvangen. Ik heb niet altijd tijd om op alles te reageren, maar ik vind het erg leuk om te lezen (en te weten, wie er dus mijn blog leest:))
Veel Liefs,
Kim
Ps. Voor de mensen die het willen weten mijn adres hier is:
Kim Martens
c/o Fr. Rector
Don Bosco Boys Home
P.B. 26, 91-Kamaraj Salai
Thattanchavady
Puducherry-605009
-
02 Oktober 2012 - 18:51
Yvonne Ten Haaf:
Heej meis, dat zijn een hoop indrukken bij elkaar. Wat mooi om te zien dat de jongens M en P. zo ontzettend positief in het leven staan. Ik hoop dat ook de rest van de jongens zo positief zijn en dat je die positieve gedachten een klein beetje mee kan nemen naar Nederland. Want hier kunnen nog veel mensen wat van die jongens leren! Nog heel veel plezier daar met het meemaken van nog meer nieuwe indrukken. En geniet geniet geniet. xx -
02 Oktober 2012 - 18:51
Yvonne Ten Haaf:
Heej meis, dat zijn een hoop indrukken bij elkaar. Wat mooi om te zien dat de jongens M en P. zo ontzettend positief in het leven staan. Ik hoop dat ook de rest van de jongens zo positief zijn en dat je die positieve gedachten een klein beetje mee kan nemen naar Nederland. Want hier kunnen nog veel mensen wat van die jongens leren! Nog heel veel plezier daar met het meemaken van nog meer nieuwe indrukken. En geniet geniet geniet. xx -
02 Oktober 2012 - 18:51
Yvonne Ten Haaf:
Heej meis, dat zijn een hoop indrukken bij elkaar. Wat mooi om te zien dat de jongens M en P. zo ontzettend positief in het leven staan. Ik hoop dat ook de rest van de jongens zo positief zijn en dat je die positieve gedachten een klein beetje mee kan nemen naar Nederland. Want hier kunnen nog veel mensen wat van die jongens leren! Nog heel veel plezier daar met het meemaken van nog meer nieuwe indrukken. En geniet geniet geniet. xx -
02 Oktober 2012 - 18:51
Yvonne Ten Haaf:
Heej meis, dat zijn een hoop indrukken bij elkaar. Wat mooi om te zien dat de jongens M en P. zo ontzettend positief in het leven staan. Ik hoop dat ook de rest van de jongens zo positief zijn en dat je die positieve gedachten een klein beetje mee kan nemen naar Nederland. Want hier kunnen nog veel mensen wat van die jongens leren! Nog heel veel plezier daar met het meemaken van nog meer nieuwe indrukken. En geniet geniet geniet. xx -
02 Oktober 2012 - 18:51
Yvonne Ten Haaf:
Heej meis, dat zijn een hoop indrukken bij elkaar. Wat mooi om te zien dat de jongens M en P. zo ontzettend positief in het leven staan. Ik hoop dat ook de rest van de jongens zo positief zijn en dat je die positieve gedachten een klein beetje mee kan nemen naar Nederland. Want hier kunnen nog veel mensen wat van die jongens leren! Nog heel veel plezier daar met het meemaken van nog meer nieuwe indrukken. En geniet geniet geniet. xx -
03 Oktober 2012 - 15:25
Annemieke Molenhei:
hoi kim,
wauw wat kun jij goed vertellen!
alles is zo herkenbaar wat je schrijft,
knap hoor, dat jullie je zo staande houden.
nog een ding: hoe is het met sally en frankie?
je kunt ze maar beter accepteren, ze zitten nl overal!
groetjes van een koude en natte molenhei 12,
lodewijk en annemiek -
03 Oktober 2012 - 16:12
Ruth:
Ha die Kim!
Monique heeft mij pasgeleden tijdens het college aangemeld voor de mailinglist :)...
Was wel handig, anders vergeet ik om te kijken!
Alsnog gefeliciteerd met je verjaardag. Wel heel speciaal om het daar zo te vieren!
Je klinkt heel positief over alles, fijn dat het je zo goed bevalt!
Ik hoop dat je nog veel voor de kinderen kunt betekenen, want zo te lezen lukt dat al goed!
Veel succes en plezier nog!
Liefs uit het regenachtige Tilburg (ja bij ons regent het ook, de herfst is weer begonnen)
Ruth -
03 Oktober 2012 - 18:33
Mieke, Oma En Jantje:
Hoi,
Samen met oma heb ik de berichten en de foto's bekeken. Oma wil wel een keertje komen, zegt ze :).
Indrukwekkend verhaal, mooie foto's ! Chique foto zelfs, die van de sari"s. Oma kent daar een liedje over : sari marijs is zo ver van mijn hart.....Leuk he! Oma vindt het wat lastig om zelf dit blog bericht te sturen, ze houdt het bij een lekker ouderwets kaartje! Heb je weer wat om naar uit te kijken! En wij zijn wel benieuwd hoe lang je het duurt voordat het bij jou is! Groet, oma, mams en Jan....... -
03 Oktober 2012 - 18:35
Mieke:
Ik snap nu wel dat sommige berichten dubbel geplaatst worden (of 5 maal). Het duurt wel erg lang voordat het pakt ( misschien is Yvonne gewoon ongeduldig)..... -
06 Oktober 2012 - 00:21
Nina:
Kim!
Leuk om te lezen weer! Mooie foto's ook :) En wat een adres, past bijna niet op de kaart!
Have fun!!
Liefs xx -
06 Oktober 2012 - 19:20
Ingrid Elders:
Hoi Kim,
Wat ontzettend leuk om je enthousiaste verhalen te lezen!
Jaaa, dan denk je dat je hier in Beugen al veel gezien en beleefd hebt: ons goed geregelde leventje lijkt daar in India bijna belachelijk... Je zal vast ogen en oren tekort komen.
Geniet van alle kleine dingen die je voor de kids kan doen: voor hen is elke activiteit een feestje!
Heel veel plezier en ook een beetje succes want het is toch ook best spannend!!
Groetjes Ingrid Elders -
07 Oktober 2012 - 22:06
Marion En Jeannette:
Hey kim
Wat leuk die verhalen. Het gaat er daar wel heel anders aan toe als in Dalyan.
Wat was het daar geweldig zeg. We gaan nog een keer terug. Was een hele goeie tip van jullie.
Oma was vanmiddag hier en die had het alleen maar over de sari. lachuhh!!
Fijn dat je het daar zo goed naar je zin hebt. We blijven je verhalen volgen...leuk.
Oh ja alsnog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Zoals vaker een beetje laat maar....beter later dan....
Liefs Marion en Jeannette -
12 Oktober 2012 - 20:21
Martien En Caroline:
Hoi sister Kim,
Jij hebt je vakantieweek erop zitten, nu gaan wij herfstvakantie houden.
Hier begint het dus aardig nat te worden en droogt het niet meer goed op, zoals bij jullie.
In delen van het land is het in de ochtend ook al weer autoruiten krabben geweest.
Staat jullie goed, die Sari, lijkt me alleen niet echt gemakkelijk zitten, vooral als je snel naar de wc moet.
Leuk dat je nu ook af en toe de toerist uit kunt hangen en kans krijgt wat meer te zien dan de muren van het tehuis. Was die film wel een beetje te volgen? Bollywood films lijken soms een beetje op een musical omdat er veel in gezongen wordt, toch?
Het blijft geweldig om zo midden in een andere cultuur te staan en soms ook mee te kunnen doen,
Veel succes met alles en blijf genieten,
Martien en Caroline -
14 Oktober 2012 - 14:43
Jan En Mieke:
Hallo Kim jou kaartje is goed aangekomen, de letterjes waren wel erg klein, ik heb mijn leesbril maar eens gezocht. Het was wel de moeite waard ,leuk!!! groetjes pap en mam en jantje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
